پارک شهر ( آزادی )
>> ۷ تیر ۱۳۸۷
واندرین کوی ارببینی هر دو از یک خانهایم
(شیخ اجل سعدی)
گرت زدست برآید ، چو نخل باش کریم ورت زدست نیاید، چو سرو باش آزاد



کسی کو شود زیر نخل بلند همان سایه زو بازدارد گزند
(حکیم ابوالقاسم فردوسی)
این کوزه چو من عاشق زاری بوده استدربند سر زلف نگاری بوده است
(حکیم خیام نیشابوری)
درختان را همه پوشش پرند و پرنیان باشدهوای بوستان همچون هوای دوستان باشد
(فرخی سیستانی)
چند آخر بر لب دریا نشینم خشک لب؟تا کی از دون همتی گردم بگرد آبگیر؟
(عراقی)
گفت شادم کز درخت و چشمه ساردیده را جای تماشا دیده ام
(خاقانی)

اگر جاده ای بایدت مستقیمره پارسایان امیدست و بیم
(شیخ اجل سعدی)























